Για να ξεκινήσεις από κάπου, αυτό είναι το 0.
Είναι η βάση για να πεις εξορκίζω ότι μέσα μου,
με απωθεί από έναν έρωτα, από κάτι που φοβάμαι...
(θεωρώ όμως περισσότερο από το παρελθών).

Βάζεις καινούργιους στόχους, ελπίδες και θέλω,
δημιουργείς έναν καινούριο κόσμο ή παραμύθι...

Εκεί που θα δεις κάτι και θα σε ταράξει...
Βάλε τα κλάματα...
( ποιος είπε ότι το κλάμα είναι κακό ? )

Τι σε τρομοκρατεί σε αυτό?

Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι δύσκολες...
 (Μάθε και αυτό....)

Γιατί να μισήσεις αφού πρώτα μπορείς να αγαπήσεις ?

Ο κόσμος δεν ξέρει να διαπερνά την επιφάνεια
και να μπαίνει στο βάθος.
Ο κόσμος δεν έχει μάθει να είναι χαρούμενος.
Ο άνθρωπος από την φύση του φοβάται....

Γιατί παλεύεις?
Για αυτά που θα ήθελες για τους άλλους ή για σένα?
Ποιον ξεγελάς? Τον ίδιο σου τον εαυτό.
Τι επιδιώκεις? Πάντα το 0?

Ξεγελιέσαι μόνος.
Υποβαθμίζεσαι μόνος.
Νιώθεις μόνος.
Είσαι μόνος.

 ΔΕΝ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ, ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕΙ Η ΜΟΝΑΞΙΑ....

Μοναξιά / ανασφάλεια / ψέματα...της κοινωνίας, της φιλίας, της οικογένειας....
Ψέματα παντού.

Ξεδιπλώσου...
Βρες τον εαυτό σου.
Τον σκοπό σου.
Μίλα...
( με αλήθειες...)
Μην κρύβεσαι...
Άνοιξε το φως της ψυχής σου...

Πέτα....